W 1981 roku doznałem złamania kręgosłupa w odcinku szyjnym na poziomie C5-C7.
Skutkiem urazu był całkowity paraliż całego ciała. Po wielu zabiegach operacyjnych udało się uratować moje życie.
Lata 1981-1984 spędziłem w szpitalach i ośrodkach rehabilitacyjnych.
Codzienna wielogodzinna rehabilitacja zrobiła swoje – udało mi się odzyskać sprawność organizmu w stopniu znacznym. Niestety pozostałem całkowicie sparaliżowany od pasa w dół. Moje nogi są bezwładne, natomiast w rękach odzyskałem częściową zręczność. Poruszam się tylko na wózku inwalidzkim. Sprawność, jaką wywalczyłem wieloletnią pracą pozwala mi na samodzielną egzystencję w codziennym życiu.
Środki, jakimi dysponuję nie pozwalają na zaspokojenie wszystkich niezbędnych potrzeb. Koszty utrzymania mieszkania, leczenia i rehabilitacji pochłaniają prawie całe moje dochody. Zakupienie przeze mnie specjalistycznego sprzętu, np. wózka elektrycznego, który bardzo ułatwiłby moje życie, jest niemożliwe, bo znacznie wykracza poza moje możliwości finansowe.